Beste tuinders,
We willen je op de hoogte brengen van het plotseling overlijden van Tineke Groot van tuin 18. Vorige week werd Tineke opgenomen in het ziekenhuis waar ze afgelopen woensdag is gestorven.
Tineke kreeg al in 1979 een tuin op Zonnehoek, zat een poos in het bestuur en bleef steeds betrokken bij het tuinpark. Zo nam ze – naast de planning en voortgang van het algemeen werk en het ploegleiderschap – een half jaar geleden nog de boekhouding van onze vereniging op zich.
Tineke kwam vaak naar de tuin. We zullen haar niet snel vergeten.
Het afscheid zal in besloten familiekring plaatsvinden.
Het bestuur
Met zo’n ‘staat van dienst’ kun je wel stellen dat ‘onze Tineke’ ons is ontvallen. Van meet af aan heb ik het met haar, en ik ben vast en zeker niet de enigen, altijd erg goed kunnen vinden. Ook niet voor niets dat wij tweeën destijds namens Zonnehoek naar Kopenhagen gingen om een internationale prijs voor natuurlijk tuinieren te mogen ontvangen. We zullen haar missen maar ook met een warm hart aan haar terug kunnen denken.
Amper twee weken terug vertelde ze me nog haar plannen voor de tuin. Wat een onverwacht verdriet, en een groot verlies. Wat heeft ze veel voor ons betekend, en al zovele jaren.
Dat is plotseling en naar! Gek idee dat we haar niet meer tegen zullen komen op de tuin.
Dat is schrikken. Wat ontzettend jammer dat ze er niet meer is! Tineke was een prettige aanwezigheid, zo rustig. Een constante ook, doordat ze er al zo lang was en in allerlei functies. Een deel van de Zonnehoekgeschiedenis. Een gemis.
Wat een droevige verrassing was het bericht, dat Tineke overleden is na haar hartinfarct. Het is moeilijk voorstelbaar. Tot voor kort was ze immers nog zo levendig, ondernemend en optimistisch bij ons tijdens de Nieuwjaarsborrel. Vrolijk vertelde zij ons haar inspirerende en opmonterende wetenswaardigheden. Wat zullen we haar missen, maar ook, wat zullen vaak aan haar denken op de tuin en elders !
Al de 30 jaar dat ik op Zonnehoek rondloop was Tineke daar. Zo kort geleden nog was ze, toen we het hek binnen kwamen, de takken van de treurwilg, die er door de storm afgerukt waren aan het oprapen . “ Eerst maar even deze takken opruimen “ was haar olijke opmerking. “Mijn tuin kan nog wel even wachten.” Altijd vriendelijke, fijntjes glimlachende Tineke ik zal je aanwezigheid missen.
Wat erg. Altijd optimistisch, onze Tineke.
Is er een overlijdensbericht of kaart die Zonnehoek heeft gekregen?
Is/wordt ze begraven/gecremeerd en is er een herinneringsplek?
Marianne
tuin 21