In het voorjaar kreeg ik van Marjolein een potje zaailingen van de pimientos de Padron. Zij is in een tapasbar in Valencia volledig verslingerd geraakt aan dit pepertje. Het zijn kleine groene paprikaatjes die in zijn geheel worden gefrituurd of gebakken waarna ze op een bord met veel zeezout worden opgediend als tapa. Het bijzondere van deze pimientos is dat tussen de normaal smakende paprikaatjes meestal een of twee zitten die zo scherp zijn als een groene peper. Vandaar het rijmpje ” Los pimientos de Padron/ Unos pican y otros non” (sommige prikken en andere niet). Ik heb zo’n hete nog niet aangetroffen, misschien als de volgende lichting rijp is. Het is een fantastisch peperjaar!